مطالعه پاسخ ایمنی هومورال در گوسفندان آلوده شده به انگل اورنیتوبیلارزیاترکستانیکم با استفاده از روش ELISA

هدف:مطالعه پاسخ ایمنی هومورال در گوسفندانی که به طریق تجربی با انگل اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم آلوده شده بودند و همچنین بررسی آنتی ژن مناسب جهت تست ELISA برای تشخیص این انگل می باشد. طرح: مطالعه تجربی. حیوانات: تعداد 60 راس گوسفند مورد مطالعه قرار گرفت که 15 راس به اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم‘ 20 راس به اکینوکوکوس گرانولوزوس و 20 راس به فاسیولا ژیگانتیکا‘ به طور تجربی آلوده شده بودند و همچنین 5 راس به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. نتایج: در این مطالعه از روش الایزا برای تشخیص و تعیین عیار پادتن تولید شده در گوسفندانی که به طور تجربی با انگلهای اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم‘ فاسیولا ژیگانتیکا واکینوکوکوس گرانولوزوس آلوده شده بودند‘ استفاده گردید. دو آنتی ژن مختلف یعنی آنتی ژن پیکره ای و دفعی – ترشحی انگل اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم جهت استفاده در تست الایزا مورد بررسی قرار گرفت. آنتی دفعی-ترشحی با آنتی سرمهای فاسیولا ژیگانتیکا واکنش متقاطع کمتری را نشان دادند یعنی 8 مورد از 20 مورد سرم تحت آزمایش (40درصد) و این در حالیست که آنتی ژن پیکره ای در 11مورد از 20 مورد سرم تحت آزمایش (55درصد) واکنش متقاطع را نشان دادند. هیچ یک از 20 آنتی سرم اکینوکوکوس گرانولوزوس تحت آزمایش با آنتی ژن های پیکره ای و دفعی – ترشحی اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم واکنش متقاطع ایجاد نکردند. نتایج نشان می دهد که عیار پادتن در ماههای اول و دوم پس از آلودگی بسیار به کندی بالا رفته و در ماه چهارم به بالاترین میزان خود رسیده و تا زمان کشتار یعنی 10 تا 12 ماه پس از آلودگی همچنان بالا باقی ماند .